سفر جهاد

گرد و خاک جبهه را که بر سر و روی رزمندگان اسلام می نشیند باید سرمه چشم کرد؛ تا حقیقتی را که این عارفان مسلح و مجاهدان عارف و وارستگان خروشان دیده اند، توان دید از سفر سخن میگفتم و از فوائدش، فضیلت و پاداشش، انواع و اقسامش، انگیزه ها و هدفهایش.

آنچه که از لابه لای انبوه سخنان نورانی امامان پیشوایان ، در آداب سفر، به دست می آید، گوشه ای را می آوریم تا از این جهت هم بی بهره نمانده باشیم:

پیدا کردن همسفر مناسب و دوری از مسافرت تنهایی سفر را با دعا و صدقه و یاد خدا و توکل بر او شروع کردن دقت و مواظبت در نگهداری پول و خرجی، همراه داشتن لوازم بهداشتی مانند: مسواک ، شانه ، لباس و ظرف. همراه داشتن لوازم درمانی و وسایل مورد نیاز در سفر. داشتن اخلاق خوب با همسفران و کمک به آنان بار خاطر دیگران نبودن، همکاری کردن. مشورت و نظر خواهی از همسفران راهنمایی کردن به راه گم کردگان و غریبان . گوش کردن به حرف بزرگترها اجتناب از خرجهای بیهوده و اسراف.

مواظبت بر نماز اول وقت

آوردن سوغات برای اهل خانه و دوستان هنگام بازگشت از سفر. پس از رسیدن به مقصد و خانه و وطن، خدا رو شکر کردن و بر سلامتی و عافیت خود سپاس خدا گفتن. سخن آخر اینکه:

اگر در سفرهستی، انشالله سالماً و غائماً به خانه برگردی. اگر قصد سفر داری، موفق و سالم باشی. هیچگاه خدا را از یاد نبر بر او توکل کن. اگر در جبهه ای، امید است که فاتح و پیروز باشی.

شهدا را از یاد مبر و کارهای نیک کن و ثوابش را به روح آنان هدیه کن

والسلام قم جواد محدثی

(پیام انقلاب/ شماره 107/ ص40-41).

آداب سفر در اسلام

پیشوای ششم شیعه، امام صادق (ع) فرمود مسافرت باید برای یکی از این سه امر باشد:

1- تهیه توشه آخرت 2- تأمین معاش زندگی3- لذّت مباح و تفریح سالم و غیر حرام (مکارم الاخلاق/24).

بنابراین، در سفرها، باید آدابی را که از پیشوایان دین نقل شده است، رعایت نمود. علاوه بر اینکه مسافرت، فوائد زیاد و کسب تجربه و پخته شدن را به همراه دارد.

سفر، آزموده کند مرد را       هم از دل براند غم و درد را

زگیتی بدو نیک ، بنمایدش       وزآن گنج دانش بیفزایدش

از روایات اسلامی و گفتار ائمه (ع) نکات زیر را به عنوان آداب سفر استفاده می شود. (با استفاده از کتاب مکارم الخلاق):

1- پیدا کردن همسفر مناسب، آنگاه مسافرت کردن زیرا مسافرت تنهایی مکروه است و پیامبر اسلام (ص) از سه کس مذمت کرده است اول- آن که غذایش را تنها میخورد دوم- آن که درخانه ای تنها میخوابد سوم- آنکه تنها به مسافرتهای دور و دراز میرود.

2-خداحافظی کردن از خانواده و بستگان، در مقابل؛ بدرقه کردن کسی که به سفر میرود.

3- سفر را، با یک «صدقه» شروع کردن؛ جهت سلامتی و رفع بلاها.

4- خواندن دو رکعت نماز و دعا کردن و جان ومال و ناموس و خانواده را به خدا سپردن و بر او توکل کردن.

5-خواندن این دعا: (بسم الله آمنت بالله و توکلت علی الله ماشاء الله لاحول و لا قوه الا بالله)

6-برداشتن عصا یا وسیله ای جهت دفع شر و خطرات احتمالی وابزار دفاعی.

7-همراه داشتن مسواک شانه و لباس و ظرف

8-همراه برداشتن مواد غذایی و خوراکهای مورد نیاز، ره توشه سفر.

9- همراه داشتن داروهای مورد نیاز، سوزن ،نخ و طناب و زیرانداز.

10-رعایت اخلاق خوب با همسفر، در طول مسافرت.

11-در سفر، سربار دیگران نبودن، خرج خود را به گردن دیگران نینداختن.

12-مراعات حال همسفر، اگر مریض شد.

13-همکاری در کارها، به عهده گرفتن کارهای سنگین در مسافرت.

14-گوش کردن به حرف بزرگترها.

15-مشورت کردن با همسفران در انجام کارها و تصمیم گیریها.

16-مواظبت بر خواندن نماز در اول وقت.

17- پس از سفر، نقل نکردن سختیها و ناملایمات مسافرت.

18-در بازگشت از سفر، برای اهل خانه، هدیه و سوغات آوردن.

19- هنگام بازگشت از مسافرت به وطن خود، خدا را شکر کردن. (پیام انقلاب / شماره 81/ص 80).

(انقلاب اسلامی برای تداوم خود به خون و تلاش نیازمند است و ما نیز آماده ایم).

(ای جان نهاده بر سر پیمان بکوی عشق، ای شهید).

نظرات بازدیدکنندگان:

نظری ثبت نشده است