چفیه

شاید چفیه ای سفید یا سیاه رنگ با چهارخانه های ریز و درشت و یا در رنگها و به اشکال مختلف که رزمندگان در جبهه ها به دور گردن میپیچند دیده باشید. آیا هیچ از خود پرسیده اید که این چفیه را چه خاصیتی است؟ بگذارید برایتان بگویم

چفیه دستمال نخی نسبتاً بزرگی است که:

حوله هر رزمنده است و دست و صورت خود را با آن خشک می کند و حتی بعضی وقتها به کار حوله حمام نیز می آید.

چفیه بعضی اوقات سفره رزمندگان می شود و چند دلاور یکدل برآن سفره ساده علی وار می نشینند. چفیه همان ملحفه ای است که دیگران به رویشان می کشند، منتها اینجا اولاً نوع فقیرانه آن ثانیاً کوچکتر و به قول خود رزمندگان « از نوع قنداق تاشوی آن است»

چفیه را در تابستان آن هنگام که هوا بسیار گرم است با نم یا آب به کولری مستضعفانه بدل شده و با کشیدن آن بر رویشان از خنکی اش کام می جویند.

چفیه در محیط های پر از گرد و غبار، سر و صورت دلاوران را در آغوش می گیرد تا حلق آن عزیزان را غبار نگیرد

چفیه را می شود به کمر بست و در هنگام انجام کارهای سنگین و حمل مهمات استفاده کرد چفیه دستگیره برای ظروف داغ بر روی اجاق است، کلاه و سرپوش است، شالگردنی مستضعفانه است، همه اینها است اما...

چفیه زیرانداز و سجاده هر دلاوری به هنگام نماز است و هیچ زیراندازی به اندازه چفیه آشنا با دعاهای در سجود زاهدان شب نیست.

چفیه بعد از ورزش صبحگاهی و در هنگام سردادن شعار«الیوم، یوم الافتخار» دردست دلاوران پرچمی می شود در رقص و اهتزاز با آهنگ گامهای رزمندگان که «الیوم،یوم الافتخار».

چفیه در شب عملیات اولین باندی است که میتوان با آن زخمها را بست و به خدایشان سپرد و به حمله ادامه داد.

چفیه تنها چیزی است که اشکهای رزمندگان در دعا و مناجات را پاک میکند و آمار اشکها را همیشه در دل دارد. اومحرم اسرار عابدانه هردلاوری است.

چفیه در بعضی موارد حتی کفن میشود و جسم سوخت و تکه تکه رزمندگان رادرخود جای می دهد و به رسم امانت نگه می دارد.

و بالاخره این چفیه است که فردای قیامت چون شاهدی صدیق بر رزم هر رزم آوری گواهی خواهد داد. پس چفیه رابه رسم امانت و یادگاری از هیچ دلاوری بر مگیرید و گرنه از ثروتی عظیم محرومش میکنید.

(والسلام)

(پیام انقلاب/شماره 124/ ص 32).

نظرات بازدیدکنندگان:

نظری ثبت نشده است