چهار شنبه 2 آبان 1363

هو

شهدا شمع محفل بشریتند (شهید مطهری)

شهیدان زنده اند

پس از پایان جنگ سخت و خونین احد، پیامبر اکرم و یارانش میدان جنگ را جستجو می کردند و با یکایک شهیدان وداع می نمودند. پیامبر اکرم(ص) در حالی که نگاههای پر مهر خود را در صحنه پیکار بر اجساد یاران شهید خود دوخته بود فرمود: پیامبر خدا شهادت میدهد که شما در روز قیامت شهیدان راه خدا هستید سپس به اصحاب زنده ای که گرداگرد او بودند رو کرد و چنین فرود:

مردم بیایید اینان را زیارت کنید، به دیدن هر یک بروید به آنها سلام کنید سوگند به خدایی که اختیار جانم در دست اوست هیچ مسلمانی تا روز قیامت به آنان سلام نمی کند جز اینکه جواب سلام او را می دهند

روز شمار انقلاب/ 10 بهمن

مجلس یادبود شهدای اخیر از سوی ایه الله خاتمی در مسجد حظیره برگزار گردید

*************************

پنجشنبه 3 آبان 1363

و لئن قتلتم فی سبیل الله اومم لمغفره من الله ورحمه خیرو مما یجمعون (آل عمران/157)

اجر جهاد، شهادت است استاد خامنه ای

مرگ شایسته

انسان سالم هنگامی که شخصیتهای والا، گرانقدر، دانشمند با تقوا، دلسوز و مؤثر رامی بیند بی اختیار تحت تأثیر مقام روحی ومعنوی آنان قرار می گیرد گاهی احساس می کند که جهان با همه بزرگیش، برای این گونه افراد کوچک است و یا هیچ چیز نیست که لیاقت و شایستگی آنان را داشته باشد. تا هنگام مرگ می بیند؛ همه کس می میرد، یکی بیمار می شود، یکی مصدوم و مجروح و سپس در می گذرد و ... این اندیشه انسان را به خود وا می دارد که آیا او هم بمیرد؟ مانند دیگران؟! مثلاً حضرت امام علی (ع)، امام حسین (ع) و سایر معصومین (ع) مانند همه مردم جان بدهند؟ شاگردان مکتب آنان: مطهریها، بهشتی ها، باهنرها، رجائی ها، چمرانها و ... بمیرند؟

براستی که مرگ بسیار کوچک است برای آنان گرچه مرگ اینان تولدی دیگر است، اما تولدی که باید در آغوش شهادت انجام گیرد وبه اوج ملکوتشان ببرد. از این رو، امام (ع) می فرماید: مامنّا مقتول او مسموم و به همین جهت اینان، پس از شهادت، به جهانیان حیات می بخشند و خون عزیزشان، در رگ تک تک افراد می-جوشد و به همگان روح و جان می دمد. رسول اکرم (ص) اشرف الموت قتل الشهاده و مولای آزادگان علی (ع) فرمود: (اکرم الموت ، القتل) ( روز شمار انقلاب / 21 بهمن)

سوم شهدا بر سر تربت پاکشان در خلد برین برگزار گردید.

*************************

جمعه 4 آبان 1363

هو

یک بررسی کوتاه درباره توحید

توحید بر دو قسم است: الف- خاص ب- عام

الف) توحید خاص هفت قسم است:

1-توحید ذات ( خدا در ذاتش یکتاست) لا اله الا هو

2-توحید صفات (خدادر صفاتش یکتا بوده و صفا عین ذاتش است).

3-توحید افعالی لا مؤثرو فی الوجود الا الله

4- توحید عبادی( پرستش مخصوص خداست)، الحمدلله

5- توحید در اطاعت (همه اطاعتها باید به خدا برگردد.)

6- توحید تشریعی( یک قانون باید باشد و آن قانون الهی است).

7- توحید در حکومت (یک حکومت باید باشد و آن حکومت الهی است و حق حاکمیت ویژه خداست) درباره هر کدام از اقسام فوق در قرآن آیاتی آمده است.

ب) توحیدعام پنج قسم است:

1- توحید نبوت (فرقی میان پیامبران نیست، خط همه یکی است)

2- توحید امامت فرقی میان امام نیست

3- توحید معاد (برای همه یک قیامت وجود دارد و همگان در آن روز با یک میزان حسابرسی می شوند)

4- توحید نظام (تساوی قانون برای همه)

5- توحید جامعه ( عدم تبعیضات طبقاتی در جامعه و جامعه توحیدی) النبی (ص)الخلق کلهم عیال الله، فاحبهم الی الله عزوجل انفعهم لعیاله

بر همین اساس می توان گفت شرک نیز دارای اقسامی است، چرا که ضد توحید، شرک است و برای هر یک از اقسام فوق در قرآن و سنت؛ آیات و احادیثی آمده است. از این رو، در جامعه شرک: تبعیض و محرومیت و غنا و استثمارگر و استثمار شده وجود دارد.

جمله های زیر از گفتار معروف علامه شهید مطهری (ره) بر اساس توحید در عبادت است:

کار برای خود کردن؛ نفس پرستی است و کار برای خلق کردن، بت پرستی ست. کار برای خدا و خلق کردن؛ دو گانه پرستی است. کار برای خود و برای خلق را برای خدا کردن؛ توحید و خدا پرستی است. (جهان بینی توحید)

روز شمارانقلاب اسلامی /28 آبان 1362

نظرات بازدیدکنندگان:

نظری ثبت نشده است